Isla de Chiloe

Hola cariños!

We zitten ondertussen een volledige week op dit eiland, met regen en zon, schapen en pinguins, kerkjes en cafeetjes, etc...

Woensdag bewerkten we de blog en maakten we een lange wandeling langs Castro's palafitos, de kleine kleurige huisjes die op palen boven het water lijken te zweven.  Behalve van het uitzicht genieten we ook van de handenvol braambessen die we langs de weg plukken.  De vele regen zorgt ervoor dat Chiloe erg op Belgie lijkt wat fauna en flora betreft  (bon, op de pinguins na dan).

Donderdag 28 februari vertrekken we vanuit Castro (de hoofdstad van Isla de Chiloe) naar Ancud.   Anderhalf uur later komen we in Ancud aan en reserveren onze pinguintour voor 15u.  In de tussentijd bezoeken we het Museo Chilote wat erg leuk blijkt: Veel informatie over de cultuur van de Chilotes (niet te verwarren met de Chilenen), de geschiedenis van het eiland, de verwoestende aardbeving en tsunami van 1960, etc.  Je vindt er zelfs het geraamte van een blauwe walvis terug!  Vervolgens wandelen we langs de lokale markt tot aan het strand en het haventje van Ancud. Na een supergoedkope en lekkere lunch begeven we ons terug naar het busstation waar onze pinguintoer rond 15u zou moeten beginnen.  Niet dus, het weer is te slecht en de boten mogen niet uitvaren.  Bah, weer geen pinguins, we keren beetje gefrustreerd terug naar Castro maar dat gevoel is bij mij snel over wanneer ik hele tijd gezellig met thuis bel :-)  Boske kijkt- oh ironie- naar maar liefst twee films over... pinguins :-)

Vrijdag bezoeken we Isla de Quinchao, een van de vele eilandjes die tussen Isla de Chiloe en het vasteland ingeklemd liggen.  Het merendeel van die eilandjes is erg moeilijk te bereiken:  Je kan wel een lift krijgen van een lokale visser maar meestal moet je ter plaatse overnachten omdat er de volgende dag pas iemand terugkeert naar Isla de Chiloe.  Probleem:  Behalve twee huizen, driehonderd koeien en een heel mooi, door Unesco beschermd kerkje, is er niets te zien op zo n eilandje.  Ook geen hostal of andere slaapmogelijkheid dus...  Isla de Quinchao is gelukkig de uitzondering op deze regel en we vertrekken s ochtends naar Dalcahue vanwaar we met de ferry naar het eiland gaan.  Van daaruit gaan we naar Achao waar de oudste kerk van Chiloe terug te vinden is.  Heel Chiloe is bedolven onder de kerkjes en het merendeel is door Unesco beschermd omwille van de ouderdom en de originaliteit:  Alle kerkjes zijn volledig van hout gemaakt, zowel buitenkant als binnenkant.  Dus ook de zuilen, het altaar, de muren en soms zelfs, zoals in Achao het geval blijkt te zijn, de gordijnen....   Het leukste is wel dat een groot deel van de kerkjes ook in hele felle kleurtjes geverfd is met grappige geometrische figuren zoals sterren en bollen etc...  Zo vind je dus zalmkleurige en paarse kerken terug op Chiloe.  Geef toe dat het uitnodigender is dan onze saai uitziende kerken!  We bewonderen dus de binnenkant van Achaos prachtige kerkje en maken daarna een lange wandeling over het verlaten strand.  We verzamelen schelpjes, kijken naar de gestrande boten (het is eb) en kijken naar een zeeleeuwenkolonie die een hondertal meter voor de kust ligt de luieren op een immense rots.   We bewonderen nog wat rare lokale planten die het best met reusachtig uitgevallen rabarber vergeleken kunnen worden en vertrekken daarna met de bus naar Curaco de Velez wat ook  nog op het eiland ligt.  Daar bezoeken we een lokaal museumpje, heel klein maar erg modern met veel informatie over lokale tradities.  Daarna wandelen we nog wat rond in het dorpje waar een aantal heel mooi bewaarde antieke huizen te vinden zijn en voor we terug op een minibusje hoppen, wandelen we nog even tot aan het strand.  Vervolgens nemen we de ferry terug tot Dalcahue waar we het lokale kerkje gaan bewonderen en daarna keren we terug naar Castro.  s Avonds kopen we een pizzabodem die we met veel plezier rijkelijk beleggen en met nog meer plezier naar binnen werken.

Zaterdag 1 maart vertrekken we rond elf uur met een minibusje naar Chonchi, een ander klein dorpje in de buurt.  Ook daar gaan we het lokale kerkje bewonderen: Felgeel met blauwe zuilen, het is weer eens wat anders he!   Daarna wandelen we over het strand van Chonchi naar het volgende dorpje:  Villipulli.  Halverwege ontmoeten we een lokale Chileen die ons gedurende een half uur vanalles vertelt, gaande van "ik verzamel algen op het strand om aan de Japanners te verkopen die daar make-up van maken" tot " ik heb priveles gehad van een Noor toen ik in de zalmindustrie werkte".  Allemaal heel interessant maar we hebben nog een half uur te lopen en het is vloed.  Kwestie van natte voeten te vermijden, onderbreken we de man (die niet te stoppen is) en vervolgen onze weg.  Villipulli is niet meer dan een kerk en drie huizen dus na een korte stop wandelen we terug naar de grote weg vanwaar we een busje naar Castro nemen.  In Castro springen we even binnen in de kathedraal waar een mis aan de gang is en iedereen enthousiast staat mee te klappen en te dansen met de muziek.  Lijkt meer op een gospelmis dan op wat wij in Chili verwachtten maar het was alleszins erg leuk om mee te maken. 

Zondag vertrekken we naar de markt:  Feria Yumbel waar naast bloemen, vis, fruit en groenten ook hopen tweedehandskleding wordt verkocht.  Het geheel geeft de indruk van een uit de hand gelopen rommelmarkt en ziet zwart van het volk.  Wij geven onze ogen de kost en keren uiteindelijk terug met een halve kilo verse zalm (1euro) die we in de frigo van de herberg droppen eer we verder wandelen.  We bezoeken het haventje van Castro en lopen doorheen een artisanale kustmarkt.  Het lokale museum dat ook nog op het programma stond blijkt gesloten te zijn dus we keren terug en maken onze heerlijke zalm klaar.  De rest van de namiddag lezen, schrijven en bellen we en s avonds kijken we naar een film.

Maandag wagen we een nieuwe poging en vertrekken we naar Ancud.  Deze keer meer geluk en om half twaalf zitten we in een busje dat ons naar de Pinguinera Puñihuel brengt.  We zijn slechts met vier en de gids vertelt non-stop over vanalles en nog wat eer we onze eerste stop maken met schitterend zicht over de Pacifische Oceaan.  Aangekomen aan de Pinguinera vertrekken we in een bootje voor een half uur durende trip langs pinguins, zee otters, cormoranen, pelikanen, de grootste eenden ter wereld (die niet kunnen vliegen) en hopen andere zeebeesten.  Heel leuk allemaal en we zijn blij dat we toch nog pinguins gezien hebben ook al is het niet de immense kolonie die een paar weken geleden reeds emigreerden.  De pinguins zien er ongeloofelijk grappig uit wanneer ze hobbelend een berg op proberen te waggelen en we vragen ons af hoe die beesten overleven aangezien ze er zo onhandig uitzien.  De gids legt ons uit dat ze geen echte vijanden hebben aangezien hun lichaamsmassa voornamelijk uit vet bestaat en niemand hen dus wil opeten.  Zeemeeuwen vallen wel de eieren aan dus die vonden we vandaag niet leuk.  Na de toer keren we terug naar Ancud vanwaar we een busje naar Quemchi nemen.  Van daaruit hopen we enkele kerkjes in nabijgelegen dorpjes te bezoeken.  Maar aangekomen blijkt dat het openbaar vervoer in Chiloe te wensen overlaat want er is geen enkele bus meer (het is vijf uur).  We zijn beetje slecht gezind omdat we zo n grote omweg gemaakt hebben maar al bij al zijn we al tevreden dat we nog thuis geraken.

Dinsdag 4 maart vertrekken we met een busje naar Tenaun waar we twee uur later aankomen.  Het kerkje is absoluut schitterend, het mooiste dat we tot nu toe gezien hebben.  We wilden eigenlijk nog andere dorpjes in de buurt bezoeken maar het openbaar vervoer laat ons weer in de steek en na anderhalf uur in Tenaun's  kerkje , strand en straten door te brengen nemen we het twee uur durende hobbelbusje naar Castro terug.  We blijven erbij dat het kerkje van Tenaun schitterend is maar vier uur in de bus voor een kerkje is er toch juist te veel aan.  Hint voor iedereen die Chiloe ooit bezoekt:  Huur een auto!!!  s Avonds gaan we nog even de kathedraal van Castro bezoeken nu er geen mis bezig is.  Daarna keren we terug naar het geweldige restaurant waar we de eerste avond onze zeevruchtentafel met wijn geconsumeerd hadden.  We nemen exact hetzelfde als de vorige keer en genieten weer even veel.

Vandaag doen we niet veel anders dan blog in orde maken, heel veel fotos toevoegen in album "Bariloche, Valdivia en Chiloe" en een laatste wandeling door Castro maken.

Morgen nemen we de bus naar Puerto Varas, vlakbij Puerto Montt, van waaruit we volgende zaterdag het vliegtuig naar Arica nemen in het uiterste noorden van Chili.  Van daaruit steken we dan de grens over naar Peru waar weer een heel nieuw soort verhaal begint!

Tot de volgende allemaal!

Bonjour tout le monde,

voici le recit de nos quelques journees sur cette petite ile de chiloe.

Mercredi 27 on a donc fait une promenade sur la presque-ile a cote de Castro. On se balade a cote des palafitos: des maisons qui ont l'air tout a fait normales quand on les regarde de la rue, mais qui en fait sont construites au dessus de l'eau, sur des poteaux en bois. C'est tres joli de voir le cote arriere de ces constructions et, comme toujours au Chili, les maisons sont toutes tres colorees. Notre longue promenade continue sur la presque-ile ou on decouvre une vegetation tres ressemblante a celle de la Belgique et au passage on se goinfre de mures.

Jeudi 28 on va a Ancud. C'est l'autre ville de l'ile, a peu pres 30.000 habitants aussi, a 1h30 au nord de Castro. Apparement les pingouins ne sont pas partis et les excursions partent de Ancud. On reserve notre tour de la "pinguinerie" et on part decouvrir la ville. A part le musee a propos de Chiloe, de ses anciens peuples et le tremblement de terre/tsunami qui a tout detruit en 1960, il n'y a pas grand chose. Enfin on veut partir pour les pingouins, mais a cause du mauvais temps les bateaux ne peuvent pas sortir. Ce sera donc pour une autre fois. Retour a Castro ou An appelle ses parents pendant que moi, oh ironie, je regarde pas 1 mais 2 films avec des pingouins.

Vendredi on prevoit une excursion a l'ile de Quinchao. Il faut savoir que Chiloe, a part la grande ile, c'est surtout un archipel de petites iles. Quinchao c'est la plus grande des petites iles et il y a quelques bleds avec belles eglises qui valent le detour. On s'arrete d'abord a Achao ou il y a la plus vieille des eglises de Chiloe (17eme siecle). L'exterieur ne nous impressione pas tellement, c'est juste une petite eglise en bois, meme pas de jolies couleurs. Parcontre l'interieur est superbe. Tout en bois evidemment, des belles couleurs, tres simple et en plus pas un seul clou dans toute cette construction: pour faire tenir deux bouts de bois ensemble ils emploient des autres bouts de bois avec des formes tres speciales. Assez impressionant. ensuite on va faire une promenade sur la plage ou a cause de la maree basse il y a plein de bateaux sur les cailloux. On decouvre aussi des plantes qui ressemblent a des enormes plantes de rubarbe et une colonie de lions de mer sur un rocher dans l'eau. Tres sympa tout ca. Ensuite on reprend le bus vers Curaco de Velez, toujours sur l'ile, ou il y a aussi une belle eglise en bois. On ne peut pas entrer cette fois, mais l'exterieur est tres joli et colore, donc cest pas grave. Petit musee a propos de, quoi d'autre, l'histoire de Chiloe et ses peuples, petit tour sur la plage et ensuite bus vers Dalcahue, sur la grande ile cette fois. Belle eglise de l'exterieur mais l'interieur est un peu decevant. De retour a Castro on s'achete un fond de pizza et on se fait une delicieuse pizza fait maison.

Samedi premier mars on va a Chonchi a 20km au sud de Castro ou une jolie eglise tres coloree nous attend (vous l'aurez remarque, a part des belles eglises en bois il n'y a pas grand chose a voir a Chiloe). Ensuite on fait 3km sur la plage pour arriver a Vilupulli ou il y a denouveau une belle eglise. Au cours de notre promenade un homme nous accoste et il nous parle pendant 1/2h de plein de choses differentes genre "on ramasse les algues ici pour les vendre aux japonais qui en font du maquillage" ou "c'est les norvegiens qui viennent ici pour nous apprendre a bien couper les saumons". Tres sympa et instructif, mais la maree monte, il nous reste 30minutes de marche et on n'aimerait pas avoir les pieds mouilles et c'est tout a fait impossible de faire arreter le coco. Enfin, on sera quand-meme arrives les pieds secs a Vilupulli de ou on a repris le bus vers Castro ou on a fait une breve entree dans la cathedrale. La messe etait occupee et tout le monde chantait et tapait dans les mains au rytme. Ca ressemblait plus a une eglise Gospel a New York qu'une petite eglise Chileenne.

Dimanche 2 mars on commence la journee par un tour a la Feria Yumbel, le marche en d'autres mots. Ils y vendent poissons, fruits de mers, fromages, fruits et legumes tous les jours de la semaine mais dimanche en plus de ca tout le monde vient vendre ses vieux vetements ce qui donne l'impression d'etre au "rommelmarkt" local. On s'achete un bon 1/2 kilo de saumon (seulement 1€) et des legumes. Apres avoir mis tout ca au frigo on va au port de Castro ou il y a le marche artisanal, des palafitos (maisons sur poteaux) et un musee qui malheureusement s'avere ferme. On retourne a l'auberge pour cuisiner notre delicieux saumon et on passe le reste de la journee a telephoner a papa et maman.

Lundi 3 mars on retourne a Ancud apres avoir appele pour etre sur qu'on pourra faire la sortie en bateau. Au cours du trajet de Ancud a la Pinguinerie on a un guide tres sympa qui nous explique plein de trucs et il s'arrete a chaque fois que la vue est vraiment superbe. Arrive a la plage de ou part le bateau on enfile nos deguisements de pecheurs et on monte dans les barques. Pendant 1/2h on voit des pinguoins, des loutres, des cormorants, des pelicans, des grebes et des canards qui ne savent pas voler (j'ai oublie leur nom). Les loutres sont vraiment super chouette a voir: tres mignonnes et tres habiles. Parcontre, les pingouins, on ne comprend pas pourquoi un animal pareil survit au Darwinisme. D'accord, ils savent bien nager pour pecher et ils sont tellements pleins de graisse que personne veut les manger, mais qu'est-ce qu'ils ont l'air betes sur la terre ferme. Ils glissent / trebuchent / perdent leur equilibre / tombent tous les trois pas et les quelques pas qu'ils font sans se casser la gueulle ont l'air tellement durs... Pauvres betes. Enfin, on ne voit pas des masses de pingouins, mais on est quand meme tres contents d'en avoir vu. Apres le tour en bateau on retourne a Ancud de ou on prend le premier bus qu'on trouve en direction de Quemchi, quelquepart a mi chemin entre Castro et Ancud, mais a la cote, donc a 30km de la route principale. On espere trouver des bus de la vers quelques bleds ou il y a de belles eglises mais on surestime le reseau de bus Chilote. Le seul bus qu'on trouve de la c'est celui qui retourne a Castro. 2h passees inutilement dans un bus, 1h a Quemchi ou il n'y a absolument rien a voir... On rale, mais quelque part on est contents d'encore arriver a Castro.

Mardi 4 on se leve assez tard et on prend le bus vers Tenaun, un des bleds ou on avait essaye d'arriver de Quemchi le jour avant. Il y a une superbe petite eglise bleue, la plus belle de celles qu'on a vu peut-etre, mais malheureusement pas moyen de trouver des bus vers les petits bleds entre Tenaun et Quemchi (ou il y a encore quelques belles eglises). On prend donc le premier bus qui retourne a Castro en se disant que passer 4h dans des bus pour voir 1 belle eglise ca ne vaut pas tellement la peine. Apparement pour faire le tour de l'Ile il faut soit louer une voiture soit faire ca en tour organise mais pas moyen de compter sur le reseau de transports en commun... A Castro on retourne faire un petit tour dans la cathedrale qui est vide a present ce qui nous permet de mieux admirer la splendeur de cette construction en bois. Le soir on retourne au resto ou on avait ete le premier jour pour se refaire la table de fruits de mer accompagne d'une bonne bouteille de vin.

Mercredi on remet le blog en ordre et on fait laver nos vetements. Je passe un peu de temps a etudier un cours d'espagnol que j'ai trouve dans la poubelle de notre chambre a Bariloche et on va faire une derniere promenade a Castro. Demain on prend le bus vers Puerto Varas, juste au dessus de Puerto Montt de ou on prend l'avion le 8 mars vers Arica tout a fait au nord du Chili pour entrer au Peru.