Valdivia

Hey allemaal!

Even een update vanuit Isla de Chiloe, het tweede grootste eiland van Zuid-Amerika (na Vuurland) gelegen voor de Chileense kust ter hoogte van Puerto Montt. Maar first things first:  Valdivia!!!

Donderdag 21 januari hebben we na het vele bloggen in Bariloche nog een filmpje meegepikt met Morgan Freeman en Antony Hopkins, leuk leuk!!!

Vijdag 22 januari blijkt internet in heel Bariloche plat te liggen en we profiteren ervan om nog een laatste keer bij Mamouschka binnen te springen samen met Miranda (Nederlandse uit ons hostal) en een voorraadje chocolade in te slaan kwestie van het afscheid ter vergemakkelijken.  Om twee uur hoppen we de bus in en dankzij vertragingen aan de grens komen we met slechts twee uur vertraging aan in Valdivia, om elf uur s avonds.  Hip hoi op zoek naar een slaapplaats maar dat blijkt minder eenvoudig dan gedacht:  Maandag begint het universitair schooljaar weer, de zomervakantie loopt op zijn eind en alle goedkope accomodatie zit barstensvol studenten.  Na een hoop heen-en weer geloop met onze overvolle zakken vinden we een kamertje ter grootte van de gemiddelde saunacabine met een eenpersoonsbed en een nachtkastje.  In eerste instantie zelfs nog boven ons budget maar dat verandert gelukkig vrij snel na wat geshoqueerde blikken en wat zielig gelummel over "te duur" etc. Er zijn grenzen aan onze naiviteit.  Kamer is zo klein dat er zelfs nauwelijks plaats is om een opblaasmatrasje op de grond te leggen.  Valdivia begint dus niet echt zoals gehoopt.

Maar de volgende ochtend ziet het er allemaal al een stuk rooskleuriger uit wanneer we na een bezoekje aan het toerismebureau de laatste accomodatie van heel Valdivia bemachtigen (zo lijkt het alleszins).  Ver boven ons budget maar wel erg aangenaam en ruim, ach alles is beter dan onze claustrofobische sauna-ervaring van de vorige nacht.  Eenmaal we geinstalleerd zijn, profiteren we van onze ruime frigo om een hoop inkopen voor de volgende dagen te doen in de grootse supermarkt die we sinds maanden gezien hebben.  Ze hebben alles wat we zoeken en meer, hallelluja!  "Shoppen" in de supermarkt, het is weer eens wat anders :-).  Bovendien ontdekken we dat diezelfde avond in Valdivia carnaval gevierd wordt, wat gelijk staat met de grootste festiviteiten van het hele jaar! Na ons bezoek aan de supermarkt gaan we langs de oever van de rivier lopen en ontdekken we dat daar een hele kolonie zeeleeuwen woont, een direct gevolg van de vismarkt die daar dagelijks gehouden wordt.  Echt fascinerende dieren vond ik, en blijkbaar was ik niet de enige want de stad had hekken tussen het water en de markt gezet, vergezeld van borden met de niet mis te verstane tekst: " Pas op: Zeeleeuwen zijn geen huisdieren".  Tja, ze zien er ook zo leuk uit tot ze hun bek open doet en je tien centimeter lange slagtanden ziet!  Na ons blitz bezoek aan de zeeleeuwen besluiten we een plekje langs de oever te reserveren voor vanavond aangezien er 120.000 man op het hele gebeuren afkomt.  Gewapend met een dekentje, een uitgebreide lunch en een fles pisco sour installeren we ons rond een uur of zes langs de oever.  We brengen de tijd door met eten, drinken, lezen en people watching tot een uur of elf.  Ondertussen is het helemaal donker geworden en kleine opblaasbootjes zetten de hele rivier in vuur en vlam door overal drijfkaarsen te droppen.  Magisch.  Vervolgens zien we een hele optocht van versierde boten langskomen, in alle maten en kleuren en duidelijk met zeer uiteenlopende budgets opgetuigd.  We genieten van het spektakel en een uurtje later begint het vuurwerk.  We kijken een kwartier lang hoe van twee kanten tegelijkertijd vuurpijlen gelanceerd worden en genieten wanneer het hele spektakel eindigt in een soort prachtige waterval van vuurwerk.  Ongeloofelijk mooi.  Wanneer alles gedaan is proberen we ons doorheen de massa volk een weg te banen naar ons tijdelijk thuis.

Zondag begint frustrerend wanneer de telefoon van onze verblijfplaats niet blijkt te werken op het moment dat we willen bellen.  Na wat heen en weer geloop en geprobeer geven we het op en gaan we Isla Teja bezoeken, het eiland dat op de kruising van twee rivieren ligt voor de oevers van Valdivia.  We stoppen weer bij de zeeleeuwenkolonie en zien hopen grote roofvogels voorbij vliegen.  Op Isla Teja bezoeken we Parque Saval waar we een lokale artisanale markt bezoeken en een wandeling langs een lotus lagune maken.  We hebben ook nog een close encounter met een aantal paarden en op de terugweg zien we onze eerste lama in Zuid-Amerika (dat zal volgende maand in Peru wel veranderen).  In namiddag ontdek ik hoe absurd goedkoop bellen met Skype is en profiteer ervan om 1.5u met mama en papa en 2u met Celine te bellen.  Needless to say dat ik heel goed gezind was toen ik terugkwam en mijn humeur verbeterde alleen maar toen Boske me voorstelde zijn baard af te scheren en haar te knippen.  De resultaten van deze toch wel vrij spectaculaire "voor en na" zijn de bewonderen bij de fotos (Album Bariloche, Valdivia,...).  We sluiten de avond af met zalige home cooked pasta met scampi en broccoli :-)).

Maandag besluiten we enkele overblijfselen van Spaanse burchten te bezoeken.  We vertrekken naar Niebla dat op een 20tal kilometer van Valdivia gelegen is, vlak aan de Pacifische Oceaan.  Spijtig genoeg blijkt het deze dag gesloten te zijn en ondanks enkele vergeefse pogingen van Boske om over de muren te klimmen (de muren van een versterkte burcht, tja.....) raken we niet binnen.  Maar Boske heeft toch een blik naar binnen kunnen werpen en vertelde dat we niet veel gemist hebben.  We lopen nog wat rond en bewonderen het zicht over de oceaan.  Op de terugweg zien we dat de kinderen die we omhoog geholpen hadden nog steeds boven staan en dat hun vader hen probeert te overtuigen via een touw naar beneden te klimmen.  We besluiten ze een handje te helpen en Boske klimt naar boven en helpt hen naar beneden.  Na deze heroische reddingsactie besluiten we de boot naar Corral te nemen waar een andere en mooiere vestiging zou liggen.  Zo gezegd zo gedaan en na een korte stop bij (weer) een lokale artisanale markt nemen we de boot.  Een half uurtje later komen we aan in Corral waar we onze lunch opeten met zicht op de oceaan eer we de vestiging bezoeken.  Daar aangekomen blijkt er een soort theater georganiseerd te worden waarbij op grote schaal een deel van de gevechten die hier plaats gevonden hebben, worden heruitgebeeld.  Het geheel bleek geweldig leuk om te zien:  Een bende jonge vrijwilligers leefde zich volledig uit en genoot er zichtbaar van tot groot plezier van het publiek.  Het geheel stak echt goed in elkaar met zelfs enkele rappelscenes etc.  Terug met de boot naar Niebla en daarna de bus naar Valdivia waar ik in een dapper moment besloot nog eens naar een van de lokale epilatie salons te gaan.  Mijn vorige ervaring indachtig had ik er nog vrij veel zin in maar twee uur later kwam ik lichtjes getraumatiseerd en met eerste graad brandwonden terug aan in onze cabana.  Mijn haar was weg, inderdaad, net als mijn bovenhuid ten gevolge van te hete was.  Gezellig.

Dinsdag 26 februari namen we rond elf uur de bus naar Castro, op het eiland Chiloe.  Zes uur en een ferry rit later komen we aan en ontdekken dat het hoogseizoen hier op zijn einde loopt wanneer hopen mensen ons aanspreken in de hoop dat we bij hen komen logeren.  We profiteren ervan om eens serieus te gaan hostal-shoppen en een aantal hostals later hebben we de perfecte prijs-kwaliteit gevonden: Een prive kamer met televisie + internet en ontbijt inbegrepen in de prijs en dat alles binnen de grenzen van ons budget.  Ha, hier willen we wel een tijdje blijven.  We blijven goed gezind wanneer we s avonds onszelf trakteren op een fantastische zeevruchten tafel voor twee met scampis, mosselen, gerookte zalm etc vergezeld van een lekkere fles witte wijn.  Zeer goed gezind (lees: lichtjes dronken) wandelen we terug naar ons hotel waar we nog naar een film keken voor we vrij laat in bed kropen.

Vandaag, woensdag, sliepen we dus vrij laat uit en besloten daarna onze blog bij te werken, was te doen en informatie te verzamelen over wat er allemaal te doen is op Chiloe.  Tot onze grote spijt hebben de pinguins niet op ons gewacht en zijn ze al richting zuiden vertrokken.  Internet viel enkele uren uit en in die tijd hebben we een lange wandeling gemaakt langs de kust tot aan het schiereiland dat vlak langs Castro ligt.  We zagen vele palafitos, huisjes die op palen enkele meters boven het water gebouwd zijn en lijken te zweven.  De komende week gaan we hier doorbrengen en van hieruit hopen we het hele eiland te verkennen.  De achtste maart nemen we dan het vliegtuig naar het uiterste noorden van Chile, aan de grens met Peru!

Tot de volgende allemaal!!!!!!!!!!!

Bonjour tout le monde,

on est a present sur l'ile de Chiloe, la deuxieme plus grande de l'Amerique du Sud apres l'ile de Terre de Feu. Mais tout d'abord il faut vous raconter ce qu'on a fait a Valdivia et comment notre sejour a Bariloche s'est termine.

Jeudi 21 on avait donc mis le recit de notre semaine a Bariloche sur internet et le soir on a ete voir "antes de partir/the bucket list" (Jack Nicholson et Morgan Freeman) au cinema.

Vendredi 22 on commence par aller boire un verre chez mamouchka (la chocolaterie) avec la Hollandaise en attendant le depart de notre bus a 14h. En arrivant a 23h a Valdivia avec seulement 2h de retard on se met a marcher vers l'auberge ou on a fait une reservation. Ils nous font savoir qu'ils n'ont plus de place et nous envoient a leur autre auberge (juste a cote du terminal de bus, re-demi-heure de marche avec les gros sac a dos. genial) qui a encore une chambre. Il n'y a plus rien de libre dans la ville donc on accepte la mini chambre avec un seul lit (et non ce n etait pas un double lit...) et juste (pas) assez de place pour un petit matelat gonflable par terre.

Samedi 23 on commence par demenager de notre toute petite chambre vers un petit studio rien que pour nous. Cest bien trop cher pour notre budget mais comme la ville est pleine on accepte. Et puis finalement cest quand meme chouette davoir son petit chez soi. On decouvre d'ailleurs pourquoi la ville est pleine: les etudiants reviennent tous puisque leurs cours recommencent lundi et en plus il y a le carnaval qui se fete ici ce soir, ce qui attire pas mal de touristes chileens. Pour recuperer un bout du budget on va s'acheter de quoi cuisiner nous-memes les trois prochains jours. Ensuite on va faire un petit tour dans la ville et on arrive au marche ou les lions de mer nosu attendent. On adore ces animaux, ils ont l'air tellement relax tout en etant degueulasses et impressionants. On remarque les grillages tres solides que la ville a installe tout au long de la riviere pour eviter que les Lobos Marinos attaquent des gens et on voit aussi des panneaux qui nous rapellent que ce sont des animaux dangereux. On leur donne quelques dechets de poissons et ensuite on continue notre promenade le long de la riviere ou on se rend compte qu'il y a deja des masses de gens qui s'installent pour attendre le spectacle de ce soir. On decide donc de rentrer a notre studio pou prendre un pick-nick, une couverture et une bouteille de pisco-sour. A 6h30 on se trouve encore une bonne petite place au bord de la riviere et on commence a attendre (pendant ces 4h on entendra toutes les demi heures qu'il faut faire gaffe aux lobos marinos. On ne peut pas jouer avec, ce ne sont pas des animaux domestiques.) Vers 10h30 les bateaux commencent a defiler devant notre nez sous les applaudissements du public. Apres les feux d'artifice, vers 00h30 on rentre, satisfait et surtout tres contents d'avoir ete la. Une fois de plus on aura eu de la chance... En arrivant a Valdivia on pensait qu'on etait une semaine trop tard pour le carnaval, mais on a donc eu la chance de vivre ca.

Dimanche 24 on va sur Isla Teja sur laquelle l'universite est installee, mais nous on y va pas pour l'unif mais pour le Parque Saval ou il devrait y avoir un superbe lac plein de nenuphares. On decouvre que le parc est plutot un parc familial avec plaine de jeux et marches d'artisans, mais c'est quand meme sympa d'y passer l'apres-midi et le lac est joli aussi. Le soir An me coupe les cheveux et la barbe et apres elle me fait un spaghetti avec broccolis, champignons, sauce fromage et scampis...Delicieux!

Lundi 25 on prend le bus vers Niebla ou il y a un fort Espagnol. Malheureusement lundi est le jour de fermeture pour les musees... Je grimpe sur les rochers a cote et decouvre qu'on ne rate pas grand chose. On va faire un tout petit  tour vers le bord de la fallaise, question d'admirer le Pacifique une fois de plus et en revenant on voit que les 3 enfants qu'on avait aides a monter sont encore en haut et que leur pere leur lance une corde pour qu'ils l'attachent et descendent en rappel. Je fais ma bonne action (ou plutot je repare le mal que j'avais fait) et j'aide les enfants a descendre plutot que de regarder comment ils descendent en rappel... Ensuite on fait un petit tour au marche d'artisans et apres on travers la riviere pour aller a Corral ou il y a un autre fort qui, lui, est ouvert. Ce fort est un peu decevant: quelques tres vieux canons et des vieilles pierres. Sans visite guidee c'est pas top, mais heureusement il y a une reconstruction de la prise du fort par les armees Chileennes en 1820. Au debut de ce spectacle on recoit toute l'information historique et on est deja tres contents. Ensuite la reconstruction meme... Hilarant. On s'attendait a un petit truc semi-improvise, mais c'etait vraiment pas mal. Des adolescents volontaires qui peuvent faire semblant de se battre, c'est deja tres drole parce qu'il y a toujours quelques idiots qui en font trop (ce qui amuse tres fort le public) mais en plus de ca c'etait quand meme pas mal avec des "effets speciaux" et bien mis en scene. Ensuite on peut prendre des photos avec les acteurs en echange d'un petit pour-boire (volontaires mais pas foux non plus :-). On rentre a Valdivia, tres satisfait de notre journee et on se prepare un bon spaghetti bolo.

Mardi 26 on prend le bus vers Castro sur l'ile de Chiloe ou on arrive vers 6h30. Apres 2h de comparaison de prix et qualite entre auberge on trouve un hospedaje avec chambre prive, internet, tele et petit dejeuner tout en restant dans le budget. Yoepie. Ensuite on va manger un delicieux resto: table de fruits de mer avec bon petit vin blanc. Miam.

Aujourd'hui mercredi 27 on commence par s'occuper du blog, on apporte nos vetements a la wasserette, on s'informe sur les activites touristiques du coin (les pinguoins sont partis la semaine passee vers le sud, donc on ne les verra pas...). Et puis on fait encore toute une promenade longeant la cote.

A bientot!

Comments

[sabine]

't was weer genieten!!
De foto's zijn weer leuk en de overgang tussen de voor en na foto van Boske op de diavoorstelling is geweldig ...
moest onmiddellijk denken aan een of andere videoclip uit een lang verleden!!

Kus